1999 r. - laureatka nagrody im. Oskara Kolberga

Urodziła się (1932 r.), wychowała i mieszka w Stryszawie (śląskie) - wsi należącej do głównych ośrodków zabawkarstwa ludowego w Polsce.

Tworzeniem zabawek trudniły się całe stryszawskie rodziny, tradycja ta przechodziła z pokolenia na pokolenie. Wytwarzanie zabawek stanowiło istotne źródło utrzymania. Drewniane zabawki były wykonywane przy pomocy tradycyjnych wzorów i narzędzi. Z biegiem lat wprowadzano modyfikacje, przede wszystkim w zakresie kolorystyki i zdobnictwa. Do najstarszych zabawek należy zaliczyć: wózki, taczki, kołyski, karetki z konikami oraz sześcienne grzechotki. Drewniane zabawki zdobiono różnorodnymi technikami, w zależności od rodzinnych tradycji. Na początku XX wieku rozpoczęto w Stryszawie wytwarzanie drewnianych ptaszków. Za typowe stryszawskie uznawano: kogutki, dudki, sowy, jaskółki, bociany i zięby, a także ich kompozycje na gałązce lub w gniazdku, tzw. rodzinki przypominające pierwowzory z natury.

Emilia Leśniak należy do najbardziej uzdolnionych i cenionych twórczyń ludowych. Drewniane zabawki, ptaszki i koniki wykonywała z mężem Edwardem, swoje umiejętności przekazała dzieciom: Janinie, Danucie i Tadeuszowi. Ptaszki wykonywane przez rodzinę Leśniaków wyróżniają się walorami estetycznymi i precyzją wykonania, znane są nie tylko w kraju, ale również na innych kontynentach.

Na początku lat 70-tych Emilia Leśniak zainteresowała się rzeźbą w drewnie. „Ptaszki to tradycja i obowiązek, rzeźba to przyjemność". Wykonywała wielobarwne rzeźby przedstawiające głównie postacie świętych. Jest stałą uczestniczką konkursów na zabawkę ludową, pamiątki regionalne i rzeźbę ludową. Jej prace znajdują się w zbiorach muzealnych i galeriach sztuki ludowej w Warszawie, Krakowie, Lublinie, Toruniu. Prezentowane były na kiermaszach i targach na terenie całego kraju (Kraków, Gniezno, Toruń, Warszawa, Wrocław, Gdańsk, Gdynia, Lublin, Puławy, Kazimierz) oraz podczas imprez folklorystycznych: Tydzień Kultury Beskidzkiej, Festiwal Górali Polskich i „Święto Zabawki" w Stryszawie. W latach 1993-1994 prowadziła zajęcia dla dzieci w ramach edukacji regionalnej w szkołach. Od 1995 r. uczestniczy wraz z rodziną w warsztatach „Beskidzkie Centrum Zabawkarstwa Ludowego - Warsztaty Twórcze w Stryszawie". Jest członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych, była stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki (1989).