
Z obrzędowością wielkanocną związane są przede wszystkim palmy i pisanki.
Zwyczaj malowania jaj istniał już w Polsce przedchrześcijańskiej (wykopaliska w Opolu) i miał znaczenie magiczne zapewniające płodność i urodzaje. Zwyczaj ten jak wiele innych pogańskich zwyczajów został zaadaptowany do obrzędowości chrześcijańskiej i dziś nierozerwalnie wiąże się z Wielkanocą, a na niektórych terenach Mazowsza także z dniem 8 maja (św. Stanisława). Najprostsze zdobienia polegają na malowaniu jaj w roztworze z łupin cebuli, orzechów lub kory drzew (kolory brązowe), bądź w roztworze z młodych pędów traw (kolor zielonkawy). Obecnie rozpowszechnione są także barwniki chemiczne. Właściwe pisanki są przystrajane ornamentem geometrycznym lub kwiatowym, który uzyskuje się bądź za pomocą wyskrobywania powierzchni zabarwionej, bądź przez tzw. pisanie woskiem i dwu- lub wielokrotne barwienie. Można wyróżnić kilka regionów charakteryzujących się nieco odmienną ornamentyką pisanek. Na terenie Polski środkowej i południowo-wschodniej typowe są pisanki o ornamentach geometryczno-roślinnych. Na obszarze woj. opolskiego występują pisanki o delikatnym ornamencie roślinnym. Na niektórych terenach (np. w Łowickiem, na Kurpiach, na Podlasiu) pisanki zdobi się rdzeniem sitowia.
Galeria:
